Oamaru-Christchurch
Door: AGNES
Blijf op de hoogte en volg Agnes en Chris
25 Oktober 2010 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Zondag 24-10
Vandaag Dunedin achter ons gelaten, jammer want het was een mooie stad maar tja “the show must go on” zullen we maar zeggen. Onderweg naar Oamaru, onze volgende overnachtingplaats was er weer van allen te zien en te beleven. We hadden gelezen dat er bij “Shag point” op het strand verschillende dieren zouden zijn dus wij erop af, resultaat 1 zeehond. Het was er wel eentje die behoorlijk lui was en toeliet dat je vlak bij hem kon komen. Een beetje teleurgesteld verder naar de Moeraki Boulders. Daar aangekomen leek het wel of dat we op een andere planeet aan kwamen. Op het strand lagen allemaal grote ronde rotsbollen,(een soort van grote knikkers) verschillende met een doorsnee van 1 tot 1.5 meter. Gaaf om te zien, heel apart. Volgens de Maori`s zijn het manden met voedsel en zoete aardappelen die na een schipbreuk aan land zijn gespoeld. Via SH1 verder naar Oamaru. We keken onze ogen uit toen we het plaatsje binnen reden, dit hadden we nog in heel N.Z. niet gezien. Het was net alsof we langs een filmdecor reden en dat ze er zo een of andere opname zouden gaan maken van een film uit vroegere tijden. De gebouwen in de Mainstreet zijn allemaal gebouwd in Victoriaanse en Venitiaanse stijl met veel pracht en praal, uitgevoerd in de witte “limestone” waar het gebied rond Oamaru rijk aan is. Geweldig mooi. Later die middag zijn we gewapend tegen de kou naar de werf gegaan. Daar is het bezoekerscentrum van de kleine blauwe pinguïns. We hebben daar een rondleiding gehad en de kraamkamers bekeken. Later komen we hier terug. Verderop kon je op een afgelegen strandje op afstand en heel stilletjes de geeloogpinguïns zien thuis komen na een dag zwemmen. We hebben daar net als vele andere bezoekers staan blauwbekken en toch maar even 10 van die geelogen zien arriveren. (Chris twijfelt of dat ze wel gele ogen hadden) Om 20u. weer terug naar het bezoekerscentrum van de blauwepinguin. We mochten buiten op de tribune plaats nemen en wachten……. Een medewerkster gaf uitleg over wat er zou gaan gebeuren en geen foto`s en film. Het was al aardig aan het schemeren toen opeens oranje verlichting aan ging. Het schijnt dat de pinguïns daar geen hinder van hebben. In de verte kom je al de donkere plekken in het zeewater zien, grote groepen van die kleine beestjes kwamen aan zwemmen , kwamen aan wal en stonden even stil om bij te komen en liepen vervolgens door een soort fuik naar hun nachtvertrekken. Een mooi schouwspel om te zien. Die avond telde men 215 pinguïns die weer thuis kwamen. Blauw van de kou maar voldaan wilde we snel terug naar ons motel maar daar kwam nog iets tussen n.l. Overstekende pinguins. Ja Mieke, het is echt waar, ze steken daar massaal de weg over en je kunt dan dus niet rijden, je bent verplicht om dit moois te aanschouwen. Daar mochten we wel foto`s maken maar zonder flits want anders waren de beestjes zo foetsie. Dit bracht ons toch nog wat later in bed.
Maandag 25-10
We hebben voor vandaag alleen de rit naar Christchurch op het programma. Deze is 250km. en een rechte weg, het lijkt wel een uitgerold tapijt zo recht, glooiend en saai.. Aan de linkerzijde zien we de Southern Alps die weer met ons mee rijden en aan de rechterzijde zien we af en toe de oceaan.We bedachten dat we wel erg vroeg in Christchurch zouden aan komen dus maar naar het strand. We hebben er 30 km. voor gereden maar het is ons niet gelukt om bij het strand te komen, wel was het weer opmerkelijk dat we tijdens die rit niemand tegen kwamen, geen verkeer en geen huizen, alleen honderden koeien en schapen. In Christchurch ons ingekwartierd bij Classique Lodge en vandaag niets meer ondernomen want we zijn moe en moeten een beetje op adem komen, we hebben nogal wat indrukken te verwerken.Even een beetje gas terug is geen schande, we hebben tenslotte nog even vakantie.
Vandaag Dunedin achter ons gelaten, jammer want het was een mooie stad maar tja “the show must go on” zullen we maar zeggen. Onderweg naar Oamaru, onze volgende overnachtingplaats was er weer van allen te zien en te beleven. We hadden gelezen dat er bij “Shag point” op het strand verschillende dieren zouden zijn dus wij erop af, resultaat 1 zeehond. Het was er wel eentje die behoorlijk lui was en toeliet dat je vlak bij hem kon komen. Een beetje teleurgesteld verder naar de Moeraki Boulders. Daar aangekomen leek het wel of dat we op een andere planeet aan kwamen. Op het strand lagen allemaal grote ronde rotsbollen,(een soort van grote knikkers) verschillende met een doorsnee van 1 tot 1.5 meter. Gaaf om te zien, heel apart. Volgens de Maori`s zijn het manden met voedsel en zoete aardappelen die na een schipbreuk aan land zijn gespoeld. Via SH1 verder naar Oamaru. We keken onze ogen uit toen we het plaatsje binnen reden, dit hadden we nog in heel N.Z. niet gezien. Het was net alsof we langs een filmdecor reden en dat ze er zo een of andere opname zouden gaan maken van een film uit vroegere tijden. De gebouwen in de Mainstreet zijn allemaal gebouwd in Victoriaanse en Venitiaanse stijl met veel pracht en praal, uitgevoerd in de witte “limestone” waar het gebied rond Oamaru rijk aan is. Geweldig mooi. Later die middag zijn we gewapend tegen de kou naar de werf gegaan. Daar is het bezoekerscentrum van de kleine blauwe pinguïns. We hebben daar een rondleiding gehad en de kraamkamers bekeken. Later komen we hier terug. Verderop kon je op een afgelegen strandje op afstand en heel stilletjes de geeloogpinguïns zien thuis komen na een dag zwemmen. We hebben daar net als vele andere bezoekers staan blauwbekken en toch maar even 10 van die geelogen zien arriveren. (Chris twijfelt of dat ze wel gele ogen hadden) Om 20u. weer terug naar het bezoekerscentrum van de blauwepinguin. We mochten buiten op de tribune plaats nemen en wachten……. Een medewerkster gaf uitleg over wat er zou gaan gebeuren en geen foto`s en film. Het was al aardig aan het schemeren toen opeens oranje verlichting aan ging. Het schijnt dat de pinguïns daar geen hinder van hebben. In de verte kom je al de donkere plekken in het zeewater zien, grote groepen van die kleine beestjes kwamen aan zwemmen , kwamen aan wal en stonden even stil om bij te komen en liepen vervolgens door een soort fuik naar hun nachtvertrekken. Een mooi schouwspel om te zien. Die avond telde men 215 pinguïns die weer thuis kwamen. Blauw van de kou maar voldaan wilde we snel terug naar ons motel maar daar kwam nog iets tussen n.l. Overstekende pinguins. Ja Mieke, het is echt waar, ze steken daar massaal de weg over en je kunt dan dus niet rijden, je bent verplicht om dit moois te aanschouwen. Daar mochten we wel foto`s maken maar zonder flits want anders waren de beestjes zo foetsie. Dit bracht ons toch nog wat later in bed.
Maandag 25-10
We hebben voor vandaag alleen de rit naar Christchurch op het programma. Deze is 250km. en een rechte weg, het lijkt wel een uitgerold tapijt zo recht, glooiend en saai.. Aan de linkerzijde zien we de Southern Alps die weer met ons mee rijden en aan de rechterzijde zien we af en toe de oceaan.We bedachten dat we wel erg vroeg in Christchurch zouden aan komen dus maar naar het strand. We hebben er 30 km. voor gereden maar het is ons niet gelukt om bij het strand te komen, wel was het weer opmerkelijk dat we tijdens die rit niemand tegen kwamen, geen verkeer en geen huizen, alleen honderden koeien en schapen. In Christchurch ons ingekwartierd bij Classique Lodge en vandaag niets meer ondernomen want we zijn moe en moeten een beetje op adem komen, we hebben nogal wat indrukken te verwerken.Even een beetje gas terug is geen schande, we hebben tenslotte nog even vakantie.
-
26 Oktober 2010 - 08:32
May:
Wat indrukwekkend allemaal. Ik wens jullie een hele goeie terugreis. -
26 Oktober 2010 - 08:33
Frans En Anne-Marie :
Nice stories. Have a good journey back home. -
26 Oktober 2010 - 09:25
Anja:
Je kan alles samenvatten in een woord: WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAUW !!!!!!!!! -
26 Oktober 2010 - 09:53
Jan:
ja die boulders is me wat. Ze zijn nog niet verder kapot zie ik.
En die overstekende pinquins is erg grappig. De yellow eyes, echt geel Chris, zijn toch wel iets groter. -
27 Oktober 2010 - 06:52
Mam:
voor morgen goede reis en wel thuis. tot ziens.mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
